Als u aan Marbella denkt, zult u waarschijnlijk eerder aan zon, zee en strand denken dan aan de historie van deze mondiane badplaats aan de Costa del Sol. Toch heeft Marbella een ontzettend rijke geschiedenis die teruggaat tot de tijd van de Feniciërs.
Inhoudsopgave
- Hoe het allemaal begon
- Koning Ferdinand
- Vissersdorp aan de Costa del Sol
- Koninklijk bezoek
- De jaren 70 in Marbella
- Koninklijk bezoek uit Saudi Arabië
- De jaren 80 in Marbella
- De jaren 90 in Marbella
Hoe het allemaal begon
Het strand is altijd al een geliefde plek geweest. Op diverse plaatsen in en rondom Marbella is te zien dat er al eeuwen geleden mensen woonden. Langs de kust staan diverse uitkijktorens die het binnenland en de stad zelf moesten beschermen tegen indringers. Volgens archeologen waren de Feniciërs de allereerste bewoners aan de Costa del Sol en hebben ze ook op de plek waar Marbella nu ligt geleefd.
Maar de rijke geschiedenis van Marbella begint pas echt in de tijd van de Romeinen. Zij noemden de stad Salduba, de stad van het zout. Daarvan zijn nog de overblijfselen van de Baños Romanos en de Villa Romano del Rio Verde overgebleven. De Arabieren namen de stad in de zesde eeuw na Christus over en veranderden de naam in Marbil-la. Zo bouwden ze er een fort op de plek waar zich nu het centrum van Marbella bevindt. Dit werd gedaan om de bevolking te beschermen tegen de aanvallen van de christenen. Het Arabische volk regeerde negen eeuwen over de stad en werden uiteindelijk, zoals in de rest van Andalusië, in 1485 verdreven.
Koning Ferdinand
Wanneer de troepen van koning Ferdinand kwamen, namen zij de stad in bezit en verwoestten veel gebouwen en het fort om plaats te maken voor een plein, het huidige Plaza de los Naranjos (Sinaasappelenplein). Ook de nieuwe bewoners moesten uiteraard beschermd worden tegen invallen vanaf de zee. Daardoor besloot men een nieuw fort te bouwen, de Fuerte de San Luis. Echter bood deze niet voldoende bescherming, want tijdens de oorlog met de Fransen (1808 – 1842) bleef helaas alleen de toren overeind staan.
Vissersdorp aan de Costa del Sol
Daarna was er eindelijk sprake van rust in Marbella, en begon de bevolking langzaam maar zeker te groeien. Aanvankelijk is Marbella altijd een vissersdorp geweest. De inwoners verbouwden hun groente en fruit op de aangrenzende akkers. In de negentiende eeuw kwam in heel Europa de industrialisatie op gang en begon er een nieuw tijdperk voor de hele Costa del Sol. Doordat het achterland van Marbella rijk is aan mineralen, besloot een groep mensen om er mijnen te openen.
In 1826 werden er rondom Marbella vier hoogovens gebouwd, op de Finca la Concepción en op de plek waar nu de wijk El Angel ligt. Lago de las Tortugas werd gebruikt voor de koelprocessen en er werd een spoorlijn aangelegd naar het centrum van de stad, waar nu La Alameda (een stadspark) is. Uiteindelijk werden in 1884 de hoogovens gesloten, maar het delven van ijzererts in de Sierra Blanca ging door tot 1970.
Koninklijk bezoek
Toen prins Alfonso in 1940 een reis langs de zuidkust van Spanje maakte, kreeg zijn Rolls Royce vlak bij Marbella motorpech. Terwijl hij aan het wachten was op hulp viel hij voor dit charmante vissersdorp. Hierdoor besloot hij er een finca (Spaanse hoeven op het platteland) te kopen. Dit nieuwe onderkomen van de prins werd al snel een populaire vakantiebestemming voor veel andere leden van de adel. Zo veel zelfs dat de finca te klein werd voor alle gasten en de prins in 1954 het eerste hotel van de stad opende: Marbella Club Hotel, aan de Golden Mile.
Intussen is dit luxe hotel erg groot geworden en beschikt het over diverse restaurants en tennisbanen. Maar het is nog steeds een belangrijk stukje rijke geschiedenis. Daarna volgden nog vele andere hotels waardoor het toerisme in Marbella een enorme boost kreeg en Marbella het favoriete toevluchtsoord werd voor heel wat filmsterren, politici en natuurlijk de adel.
De jaren 70 in Marbella
Begin jaren zeventig telde Marbella 30.000 inwoners en hing er nog steeds een echte dorpssfeer. In de zomer kwamen de adel en de jetset van de zon, het strand, golf en hun exclusieve clubs genieten, maar daarnaast ging het normale leven gewoon door voor de inwoners. Destijds was Marbella geen bestemming voor de massa, maar in de loop der jaren kwamen er wel steeds meer mensen hun vakantie hier doorbrengen.
Koninklijk bezoek uit Saudi Arabië
Ook liet de voormalige koning van Saudi Arabië, Fahd bin Abdul Aziz al-Saud, een paleis bouwen aan de Golden Mile. Toen zag de bevolking van Marbella pas echt wat luxe was. Dit paleis had het hele jaar door honderden mensen in dienst, zodat alles perfect in orde was. Wanneer de koninklijke familie op vakantie kwam, werd het aantal personeelsleden nog eens flink uitgebreid. En daar profiteerden de Marbellí ook van. Niet alleen de salarissen waren goed, maar ook de fooien waren mooi meegenomen. Tijdens een bezoekje van de koning aan Puerto Banús, gaf hij daar zonder blikken of blozen €350.000 uit. Nadat Fahd bin Abdul Aziz al-Saud in 2005 overleed kondigde de gemeente 3 dagen van officiële rouw af.
De jaren 80 in Marbella
Vanaf de jaren tachtig begon het ook voor veel Europeanen een mogelijkheid te worden om een tweede huis in Marbella te kopen. Diverse stukken landbouwgrond werden volgebouwd met woonwijken. Uiteraard voorzien van een golfbaan en zwembaden. In Marbella ziet u geen hoogbouw, omdat dictator Franco dit in 1973 namelijk verboden had. Waar u hoge gebouwen ziet in Torremolinos en Benalmádena, is de skyline van Marbella vrij goed intact gebleven.
De jaren 90 in Marbella
Waar de beroemdheden in de jaren 70 en 80 nog naar de Costa del Sol kwamen, lieten ze het in de jaren 90 steeds vaker links liggen. Maar waar had dat nu mee te maken? Dubieuze burgemeesters, Russen met besmet geld en criminaliteit deden Marbella weinig goeds. Dit leidde tot bijnamen als Costa del Crime of Costa Nostra. Nu de eerder genoemde problemen zijn verdwenen, komen de mensen weer naar deze prachtige plek. En schieten de nieuwbouw projecten als paddenstoelen uit de grond. Conclusie, de rijke geschiedenis zet zich voort!
